မေနာမယပန္ကာပံုမေတြ.ဘူးဆရာ ျပန္တင္ေပးပါလား
ဤထူးျမတ္ေသာ က်င့္စဥ္သည္ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔၏ အဘေဒါက္တာမင္းသိခၤ၏ မေနာမယ လက္ေဆာင္ေပါင္းခ်ဳပ္ စာအုပ္တြင္ပါေသာ စာမူတစ္ပုဒ္ျဖစ္ပါသည္။ မူရင္းအတိုင္း ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါသည္။ တစ္ေန႔မွာ ငါ့ဆီကို ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕တဲ့ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ ေရာက္လာတယ္။ သူနဲ႔ ငါနဲ႔က မသိပါဘူး။ သူ႕ေျပာျပခ်က္အရ သူဟာ ေတာင္ဥကၠလာ (၃)ရပ္ကြက္ ၊ ေငြၾကာယံရိပ္သာ ၊ ႏွင္းဆီလမ္း ၊ အမွတ္(၈)မွာ ေနတယ္လို႔ ဆိုတယ္ကြယ့္။ သူ႕နာမည္က ေအာင္ေက်ာ္ေဇာတဲ့။ သူဟာ တစ္ေန႔မွာ ငါ့ဆီကို ေရာက္လာတယ္။ ေရာက္လာတာကလည္း မနက္အေစာႀကီးပဲကြ။ သူ႕ကို ငါကေတြ႕ေတာ့ ဘာကိစၥလည္းလို႔ ေမးလိုက္တယ္။
အဲဒီအခါမွာ သူက ဆရာံကို စာအုပ္ေလးတစ္အုပ္ ေပးခ်င္လို႔ပါလို႔ ေျပာတယ္။ သူ႕စကားကိုလည္းၾကားေရာ ငါဟာ သိပ္ၿပီးအံ့ၾသသြားတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ငါ့ဆီလာရင္ ဘာေလးညာေလး ေပးပါဆိုၿပီး လာေတာင္းတဲ့ သူမ်ားတယ္။ သူကေတာ့ လာေပးတဲ့ လူ ျဖစ္ေနတယ္။
အဲဒီေတာ့ ငါက လုပ္စမ္းပါဦး ေအာင္ေက်ာ္ေဇာရယ္လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ သူက ဒီစာအုပ္က ကြ်န္ေတာ္စာအုပ္ပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဆရာ့ကိုေတာ့ အပိုင္ေပးလို႔ မရဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္အမ အေမရိကားသြားတုန္းက ၀ယ္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္ကို လက္ေဆာင္ေပးတဲ့ စာအုပ္ ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။ အဲဒီေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ဒီစာအုပ္ကို ဆရာ့ဆီ ငွားမယ္။ ဆရာဖတ္ၿပီးရင္ ကြ်န္ေတာ္စာအုပ္ကို ကြ်န္ေတာ္ကို ျပန္ေပးပါလို႔ ေျပာတယ္။
ၿပီးေတာ့ သူဟာ ငါ့ကို စာအုပ္ေလးတစ္အုပ္ ေပးသြားတယ္။ အဲဒီစာအုပ္ေလးက စာမ်က္ႏွာ ၂၂ မ်က္ႏွာပါတယ္။ စာအုပ္ရဲ့နာမည္က တယ္လီကပ္ပါ၀ါ ( TELE-CULT POWER) လို႔ေခၚတယ္။ စာအုပ္ရဲ့ အဖံုးမွာ အုပ္ေရ သံုး သိန္းေက်ာ္ ႐ိုက္ႏွိပ္ခဲ့ရသည္လို႔ ပါတယ္။ အဲဒီစာအုပ္ကို ေရးတဲ့ စာေရးဆရာ ဒါမွမဟုတ္ က်မ္းျပဳဆရာရဲ့နာမည္ က ရီဆီးပီက်ဴးဗင္းလို႔ ဆိုတယ္။
သူဟာ စာအုပ္ရဲ့ တစ္ေနရာမွာ ပန္ကာပံုေလးတစ္ခု ေဖာ္ျပထားတယ္ကြယ့္။ ေဟာဒီ ပန္ကာေလးမ်ိဳးပါပဲ ဟုဆိုကာ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ စာအုပ္၏ တစ္ေနရာမွ ပန္ကာပံုေလးကို ေဖာ္ျပလိုက္ေလ၏။
ဒါေလးကို က်မ္းျပဳဆရာက ဟစ္ႏိုစကုတ္လို႔ နာမည္ေပးထားတယ္။ ဟစ္ႏိုဆိုတာ စိတ္ညိႇ႔တဲ့ ကိရိယာေပါ့ကြာ ဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ေျပာလိုက္လွ်င္ အယ္ဒိတာ ေမာင္ေမာင္ျမင့္ေအးက
စာအုပ္နာမည္က ခပ္ဆန္းဆန္းပဲ ဆရာရဲ့။ တယ္လီကပ္ပါ၀ါလို႔ ေရးထားတယ္ဆို ။ တယ္လီကပ္ဆိုတာ အဂၤလိပ္ စကားမွာ မေတြ႕ဘူးသေလာက္ပါပဲဟု ေျပာေလ၏။ ထိုအခါ ကြ်ႏ္ုပ္က
မင္း... ဘယ္ေတြ႕ဘူဖူးပါ့မလဲကြ။ တယ္လီနဲ႔ ကပ္နဲ႔ကို ေပါင္းထားတာ။ တယ္လီဆိုတာက မင္းသိတဲ့အတိုင္း တယ္လီဖုန္း တယ္လီေဗးရွင္းလို႔ ရွိတယ္ မဟုတ္လား။ အဲဒီမွာ တယ္လီဆိုတဲ့ စကားလံုးက အေ၀းကို ေျပာတာကြ။ ကပ္ဆိုတာက ၾသကပ္တစ္ကေန လာတာ။ ေလာကီပညာကို ေျပာခ်င္တာေပါ့။ ပါ၀ါဆိုတာက စြမ္းရည္တန္ခိုးကို ေခၚတာ။ အဲဒီေတာ့ အေ၀းကေန လုပ္ယူလို႔ရတဲ့ ေလာကီပညာရဲ့ စြမ္းရည္ေပါ့။
အဲဒီမွာ သူက နမူနာအျဖစ္ ေရးျပထားတာကေတာ့ က်န္းမာေရးအတြက္ကို မေနာမယ ပန္ကာကိုၾကည့္ၿပီး ေရာဂါေပ်ာက္ေအာင္ ကုတာကို ေဖာ္ျပထားတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်မ္းျပဳဆရာက ပန္ကာေလးရဲ့ ဗဟိုခ်က္ကို ၈-လက္မ ဒါမွမဟုတ္ ၁၅-လက္မ အကြာကေန ေသေသခ်ာခ်ာထိုင္ၿပီး ၾကည့္ပါတဲ့။
ခႏၶာကိုယ္မွာ ရွိတဲ့ အေၾကာ ေတြကို ေလ်ာ့ပါတဲ့။ ဘာကိုမွ ေတြးႀကံမေနပါနဲ႔တဲ့။ စိတ္ဟာ လံုးလံုးႀကီး ဗလာဟင္းလင္း ျဖစ္ေနပါေစတဲ့။ ၿပီးေတာ့မွ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ အရာကို ပါးစပ္က ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္ ရြတ္ဆိုေပးပါတဲ့။ ဥပမာ အိမ္ပိုင္မရွိေသးတဲ့လူက ရြတ္မယ္ဆိုပါေတာ့။ အဲဒါကို နမူနာအျဖစ္ ေျပာျပမယ္။ ေဟာဒီလို ရြတ္ရင္ ရတာေပါ့ကြယ္။
ေမာင္ေမာင္ျမင့္ေအးေရ... ဒီစာက နမူနာအျဖစ္ ေရးျပထားတာ။ ဒီထက္ေကာင္းေအာင္ ေ၇းႏိုင္ရင္လဲ ေရးေပါ့ ကြာ။ ဒါက အိမ္အတြက္ ေရးျပထားတာ။ အိမ္မဟုတ္ပဲ တစ္ျခားပစၥည္း လိုခ်င္ရင္လည္းကြယ္။ ဒီလိုပဲ မေနာမယ ပန္ကာေလးနဲ႔ အလုပ္လုပ္ရမွာေပါ့ဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ေျပာလိုက္ရာ အယ္ဒိတာ ေမာင္ေမာင္ျမင့္ေအးက
ဆရာႀကီးဟာ ေတာ္ေတာ့္ကို စိတ္ကူးယဥ္တဲ့ ကိစၥပဲ။ ၿပီးေတာ့ ဒီအလုပ္ဟာ ကမၼ႒ာန္း ထိုင္တဲ့အလုပ္နဲ႔ အတူတူ ပါပဲလား။ အဲအဲ မဟုတ္ပါဘူး။ ကသိုဏ္းၾကည့္တဲ့ အလုပ္နဲ႔ တူေနပါလား။ ဆရာႀကီးေျပာသလို ဒီပန္ကာေလးကို ၾကည့္ၿပီး ရြတ္ဆိုလို႔ အိုးပိုင္အိမ္ပိုင္ ရမယ္ဆိုရင္ ဆင္းရဲတဲ့လူ ဘယ္ရွိေတာ့မလဲ။ အကုန္လံုး လုပ္ကုန္ၾကေတာ့မွာ ေပါ့ဟု ေျပာေလ၏။
ဒီလိုရွိတယ္ ေမာင္ေမာင္ျမင့္ေအးရဲ့။ ငါတို႔ ေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရားက နိဗၺာန္ေရာက္ဖို႔ ေဟာေျပာခဲ့တာပဲ။ အဲဒီနိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း တရားေတြကို ဆရာေတာ္ႀကီးေတြလည္း ေဟာေျပာေနတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ လုပ္ႏိုင္တဲ့လူ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိလို႔လဲကြယ္။
အဲဒီလိုပဲ။ ဒါေလးၾကည့္ၿပီး ဒီဟာေလးကို ရြတ္ဆိုပါဆိုေတာ့ အေျပာကေတာ့ လြယ္တယ္။ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ ရြတ္ဆိုရမယ္ ဆိုတာ လြယ္တဲ့အလုပ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူးကြယ္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္လေလာက္လုပ္ၿပီး ကိုယ္လိုခ်င္တာ မရတဲ့အခါမွာ လူဟာ စိတ္ပ်က္လာတာပဲ။
အဲဒီမွာ ျဖစ္မွာ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူးကြာ ဆိုၿပီး ရပ္ပစ္လိုက္တတ္တယ္။ မင္းကို ငါတစ္ခု ေျပာမယ္။ မင္း ၀င္ေငြအေနနဲ႔ တစ္ႏွစ္အတြင္း ေမာ္ေတာ္ကားတစ္စီး ရႏိုင္ပါ့မလားဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ေမးလိုက္လွ်င္ ေမာင္ေမာင္ျမင့္ေအးက သူ၏ နဖူးႀကီးကို လက္၀ါးျဖင့္ ပုတ္ရင္း...
ကြ်န္ေတာ့္ ၀င္ေငြနဲ႔ မရႏိုင္ပါဘူး ဆရာရယ္ဟု ျပန္၍ေျပာေလ၏။
ေအး... ငါ မင္းကို ေျပာျပမယ္။ ဒီမေနာမယ ပန္ကာေလးကို တစ္ေန႔ကို တစ္နာရီၾကည့္ၿပီး ငါေျပာသလို ရြတ္ဆို။ မင္း တစ္ႏွစ္အတြင္း ရလိမ့္မယ္။ၾကားထဲမွာ ပ်က္ရက္ေတြ ဘာေတြ မလိုဘူး။ ဆက္တိုက္ ရြတ္ရမယ္။ အဲဒီလို လုပ္ရင္းနဲ႔ တစ္ေန႔မွာမင္းလိုခ်င္တဲ့ ကားကို ရႏိုင္မဲ့နည္းေတြ မင္းေခါင္းထဲကို ဖ်တ္ခနဲ ေရာက္လာလိမ့္မယ္။ အဲဒီအတိုင္းသာ လုပ္။
လုပ္မၾကည့္ေသးဘဲ မရပါဘူးဆိုတဲ့ စကားမ်ိဳး မေျပာနဲ႔။ မင္းကို ငါ နည္းေပးတာ အဂၤလိပ္စာအုပ္ကို ဖတ္ၿပီး ကိုယ္တိုင္ လုပ္မၾကည့္ဘဲ ေပးတာ မဟုတ္ဘူး။ ငါ ကိုယ္တိုင္ စမ္းၾကည့္ၿပီးၿပီ။ အေတာ့္ကို ထူးျခားတယ္။ ဒီ မေနာမယ ပန္ကာေလးက မင္းဘ၀ကို အျမစ္ကေန ေျပာင္းျပန္လွန္ၿပီး ေျပာင္းလဲ ပစ္လိုက္မယ္ေဟ့။ ဒါနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ငါ စာအုပ္ တစ္အုပ္ ေရးေနတယ္ဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ေျပာလိုက္လွ်င္ ေမာင္ေမာင္ျမင့္ေအးက...
ဆရာႀကီးက ဒီေလာက္ အာမခံေနမွေတာ့ စမ္းၾကည့္ရတာေပါ့ ဆရာႀကီးရယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကိုေျပာတဲ့ ဒီ အေၾကာင္းအရာေလးကို ၀ါသနာပါတဲ့လူေတြ စမ္းၾကည့္ႏိုင္ေအာင္ ေရာင္ျပန္ မဂၢဇင္းထဲမွာ ထည့္လိုက္မယ္။ဟု ဆိုကာ ကြ်ႏ္ုပ္အား ၿပံဳးျပ၍ ထြက္သြားေလ၏။
ေမာင္ေမာင္ျမင့္ေအး၏ အၿပံဳးသည္ ေမာ္ေတာ္ကား ရတာ မရတာ အပထား။ မဂၢဇင္းအတြက္ေတာ့ ေဆာင္းပါး တစ္ပုဒ္ေတာ့ ရၿပီဟူေသာ အဓိပၸာယ္မ်ား ပါ၀င္ေနသည္တကား။
မွတ္ခ်က္။........။၎ မေနာမယ ပန္ကာပံုေလးအား ကြ်ႏ္ုပ္တို႔၏ အဘမင္းသိခၤ တရားက်င့္ရာ အခန္းတြင္း၌ အၿမဲမျပတ္ ခ်ိပ္ဆြဲထားေၾကာင္းႏွင့္။
ယခု ကြ်ႏ္ုပ္ဘ၀၏ လိုအင္ဆႏၵမ်ားကို ျပည့္စံုေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုပ္ရာ၌ အဘေဒါက္တာမင္းသိခၤ အေမြေပး ထားခဲ့ေသာ မေနာမယ ပန္ကာက်င့္စဥ္ႏွင့္ပင္ အၿမဲမျပတ္ ကိစၥႀကီးငယ္ ႀကံဳတိုင္း ႀကိဳးစားအားထုပ္ေနပါေၾကာင္း ေစတနာေကာင္းျဖင့္.....................
ဟိန္းတင့္ေဇာ္
အဲဒီအခါမွာ သူက ဆရာံကို စာအုပ္ေလးတစ္အုပ္ ေပးခ်င္လို႔ပါလို႔ ေျပာတယ္။ သူ႕စကားကိုလည္းၾကားေရာ ငါဟာ သိပ္ၿပီးအံ့ၾသသြားတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ငါ့ဆီလာရင္ ဘာေလးညာေလး ေပးပါဆိုၿပီး လာေတာင္းတဲ့ သူမ်ားတယ္။ သူကေတာ့ လာေပးတဲ့ လူ ျဖစ္ေနတယ္။
အဲဒီေတာ့ ငါက လုပ္စမ္းပါဦး ေအာင္ေက်ာ္ေဇာရယ္လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ သူက ဒီစာအုပ္က ကြ်န္ေတာ္စာအုပ္ပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဆရာ့ကိုေတာ့ အပိုင္ေပးလို႔ မရဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္အမ အေမရိကားသြားတုန္းက ၀ယ္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္ကို လက္ေဆာင္ေပးတဲ့ စာအုပ္ ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။ အဲဒီေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ဒီစာအုပ္ကို ဆရာ့ဆီ ငွားမယ္။ ဆရာဖတ္ၿပီးရင္ ကြ်န္ေတာ္စာအုပ္ကို ကြ်န္ေတာ္ကို ျပန္ေပးပါလို႔ ေျပာတယ္။
ၿပီးေတာ့ သူဟာ ငါ့ကို စာအုပ္ေလးတစ္အုပ္ ေပးသြားတယ္။ အဲဒီစာအုပ္ေလးက စာမ်က္ႏွာ ၂၂ မ်က္ႏွာပါတယ္။ စာအုပ္ရဲ့နာမည္က တယ္လီကပ္ပါ၀ါ ( TELE-CULT POWER) လို႔ေခၚတယ္။ စာအုပ္ရဲ့ အဖံုးမွာ အုပ္ေရ သံုး သိန္းေက်ာ္ ႐ိုက္ႏွိပ္ခဲ့ရသည္လို႔ ပါတယ္။ အဲဒီစာအုပ္ကို ေရးတဲ့ စာေရးဆရာ ဒါမွမဟုတ္ က်မ္းျပဳဆရာရဲ့နာမည္ က ရီဆီးပီက်ဴးဗင္းလို႔ ဆိုတယ္။
သူဟာ စာအုပ္ရဲ့ တစ္ေနရာမွာ ပန္ကာပံုေလးတစ္ခု ေဖာ္ျပထားတယ္ကြယ့္။ ေဟာဒီ ပန္ကာေလးမ်ိဳးပါပဲ ဟုဆိုကာ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ စာအုပ္၏ တစ္ေနရာမွ ပန္ကာပံုေလးကို ေဖာ္ျပလိုက္ေလ၏။
ဒါေလးကို က်မ္းျပဳဆရာက ဟစ္ႏိုစကုတ္လို႔ နာမည္ေပးထားတယ္။ ဟစ္ႏိုဆိုတာ စိတ္ညိႇ႔တဲ့ ကိရိယာေပါ့ကြာ ဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ေျပာလိုက္လွ်င္ အယ္ဒိတာ ေမာင္ေမာင္ျမင့္ေအးက
စာအုပ္နာမည္က ခပ္ဆန္းဆန္းပဲ ဆရာရဲ့။ တယ္လီကပ္ပါ၀ါလို႔ ေရးထားတယ္ဆို ။ တယ္လီကပ္ဆိုတာ အဂၤလိပ္ စကားမွာ မေတြ႕ဘူးသေလာက္ပါပဲဟု ေျပာေလ၏။ ထိုအခါ ကြ်ႏ္ုပ္က
မင္း... ဘယ္ေတြ႕ဘူဖူးပါ့မလဲကြ။ တယ္လီနဲ႔ ကပ္နဲ႔ကို ေပါင္းထားတာ။ တယ္လီဆိုတာက မင္းသိတဲ့အတိုင္း တယ္လီဖုန္း တယ္လီေဗးရွင္းလို႔ ရွိတယ္ မဟုတ္လား။ အဲဒီမွာ တယ္လီဆိုတဲ့ စကားလံုးက အေ၀းကို ေျပာတာကြ။ ကပ္ဆိုတာက ၾသကပ္တစ္ကေန လာတာ။ ေလာကီပညာကို ေျပာခ်င္တာေပါ့။ ပါ၀ါဆိုတာက စြမ္းရည္တန္ခိုးကို ေခၚတာ။ အဲဒီေတာ့ အေ၀းကေန လုပ္ယူလို႔ရတဲ့ ေလာကီပညာရဲ့ စြမ္းရည္ေပါ့။
အဲဒီမွာ သူက နမူနာအျဖစ္ ေရးျပထားတာကေတာ့ က်န္းမာေရးအတြက္ကို မေနာမယ ပန္ကာကိုၾကည့္ၿပီး ေရာဂါေပ်ာက္ေအာင္ ကုတာကို ေဖာ္ျပထားတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်မ္းျပဳဆရာက ပန္ကာေလးရဲ့ ဗဟိုခ်က္ကို ၈-လက္မ ဒါမွမဟုတ္ ၁၅-လက္မ အကြာကေန ေသေသခ်ာခ်ာထိုင္ၿပီး ၾကည့္ပါတဲ့။
ခႏၶာကိုယ္မွာ ရွိတဲ့ အေၾကာ ေတြကို ေလ်ာ့ပါတဲ့။ ဘာကိုမွ ေတြးႀကံမေနပါနဲ႔တဲ့။ စိတ္ဟာ လံုးလံုးႀကီး ဗလာဟင္းလင္း ျဖစ္ေနပါေစတဲ့။ ၿပီးေတာ့မွ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ အရာကို ပါးစပ္က ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္ ရြတ္ဆိုေပးပါတဲ့။ ဥပမာ အိမ္ပိုင္မရွိေသးတဲ့လူက ရြတ္မယ္ဆိုပါေတာ့။ အဲဒါကို နမူနာအျဖစ္ ေျပာျပမယ္။ ေဟာဒီလို ရြတ္ရင္ ရတာေပါ့ကြယ္။
ငါဟာ မၾကာခင္အခ်ိန္ကာလ အတြင္းမွာ
အိုးပိုင္ အိမ္ပိုင္ရေတာ့မယ္။
ငါ့မွာ အိမ္၀ယ္စရာ ေငြမရွိေပမဲ့
ေဟာဒီ မေနာမယပန္ကာေလးရဲ့အစြမ္းေၾကာင့္
တစ္နည္းနည္း တစ္ဖံုဖံုနဲ႔
အိမ္ပိုင္ေလးတစ္လံုး ရရမယ္။
အိမ္ပိုင္ေလးတစ္လံုးရဖို႔ ေသခ်ာေနၿပီ။
တစ္နာရီထက္ တစ္နာရီ
တစ္ေန႔ထက္ တစ္ေန႔
ရဖို႔ နီးကပ္လာၿပီ။
မလြဲမေသြ ရကိုရရမယ္။
အိုးပိုင္ အိမ္ပိုင္ရေတာ့မယ္။
ငါ့မွာ အိမ္၀ယ္စရာ ေငြမရွိေပမဲ့
ေဟာဒီ မေနာမယပန္ကာေလးရဲ့အစြမ္းေၾကာင့္
တစ္နည္းနည္း တစ္ဖံုဖံုနဲ႔
အိမ္ပိုင္ေလးတစ္လံုး ရရမယ္။
အိမ္ပိုင္ေလးတစ္လံုးရဖို႔ ေသခ်ာေနၿပီ။
တစ္နာရီထက္ တစ္နာရီ
တစ္ေန႔ထက္ တစ္ေန႔
ရဖို႔ နီးကပ္လာၿပီ။
မလြဲမေသြ ရကိုရရမယ္။
ေမာင္ေမာင္ျမင့္ေအးေရ... ဒီစာက နမူနာအျဖစ္ ေရးျပထားတာ။ ဒီထက္ေကာင္းေအာင္ ေ၇းႏိုင္ရင္လဲ ေရးေပါ့ ကြာ။ ဒါက အိမ္အတြက္ ေရးျပထားတာ။ အိမ္မဟုတ္ပဲ တစ္ျခားပစၥည္း လိုခ်င္ရင္လည္းကြယ္။ ဒီလိုပဲ မေနာမယ ပန္ကာေလးနဲ႔ အလုပ္လုပ္ရမွာေပါ့ဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ေျပာလိုက္ရာ အယ္ဒိတာ ေမာင္ေမာင္ျမင့္ေအးက
ဆရာႀကီးဟာ ေတာ္ေတာ့္ကို စိတ္ကူးယဥ္တဲ့ ကိစၥပဲ။ ၿပီးေတာ့ ဒီအလုပ္ဟာ ကမၼ႒ာန္း ထိုင္တဲ့အလုပ္နဲ႔ အတူတူ ပါပဲလား။ အဲအဲ မဟုတ္ပါဘူး။ ကသိုဏ္းၾကည့္တဲ့ အလုပ္နဲ႔ တူေနပါလား။ ဆရာႀကီးေျပာသလို ဒီပန္ကာေလးကို ၾကည့္ၿပီး ရြတ္ဆိုလို႔ အိုးပိုင္အိမ္ပိုင္ ရမယ္ဆိုရင္ ဆင္းရဲတဲ့လူ ဘယ္ရွိေတာ့မလဲ။ အကုန္လံုး လုပ္ကုန္ၾကေတာ့မွာ ေပါ့ဟု ေျပာေလ၏။
ဒီလိုရွိတယ္ ေမာင္ေမာင္ျမင့္ေအးရဲ့။ ငါတို႔ ေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရားက နိဗၺာန္ေရာက္ဖို႔ ေဟာေျပာခဲ့တာပဲ။ အဲဒီနိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း တရားေတြကို ဆရာေတာ္ႀကီးေတြလည္း ေဟာေျပာေနတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ လုပ္ႏိုင္တဲ့လူ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိလို႔လဲကြယ္။
အဲဒီလိုပဲ။ ဒါေလးၾကည့္ၿပီး ဒီဟာေလးကို ရြတ္ဆိုပါဆိုေတာ့ အေျပာကေတာ့ လြယ္တယ္။ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ ရြတ္ဆိုရမယ္ ဆိုတာ လြယ္တဲ့အလုပ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူးကြယ္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္လေလာက္လုပ္ၿပီး ကိုယ္လိုခ်င္တာ မရတဲ့အခါမွာ လူဟာ စိတ္ပ်က္လာတာပဲ။
အဲဒီမွာ ျဖစ္မွာ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူးကြာ ဆိုၿပီး ရပ္ပစ္လိုက္တတ္တယ္။ မင္းကို ငါတစ္ခု ေျပာမယ္။ မင္း ၀င္ေငြအေနနဲ႔ တစ္ႏွစ္အတြင္း ေမာ္ေတာ္ကားတစ္စီး ရႏိုင္ပါ့မလားဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ေမးလိုက္လွ်င္ ေမာင္ေမာင္ျမင့္ေအးက သူ၏ နဖူးႀကီးကို လက္၀ါးျဖင့္ ပုတ္ရင္း...
ကြ်န္ေတာ့္ ၀င္ေငြနဲ႔ မရႏိုင္ပါဘူး ဆရာရယ္ဟု ျပန္၍ေျပာေလ၏။
ေအး... ငါ မင္းကို ေျပာျပမယ္။ ဒီမေနာမယ ပန္ကာေလးကို တစ္ေန႔ကို တစ္နာရီၾကည့္ၿပီး ငါေျပာသလို ရြတ္ဆို။ မင္း တစ္ႏွစ္အတြင္း ရလိမ့္မယ္။ၾကားထဲမွာ ပ်က္ရက္ေတြ ဘာေတြ မလိုဘူး။ ဆက္တိုက္ ရြတ္ရမယ္။ အဲဒီလို လုပ္ရင္းနဲ႔ တစ္ေန႔မွာမင္းလိုခ်င္တဲ့ ကားကို ရႏိုင္မဲ့နည္းေတြ မင္းေခါင္းထဲကို ဖ်တ္ခနဲ ေရာက္လာလိမ့္မယ္။ အဲဒီအတိုင္းသာ လုပ္။
လုပ္မၾကည့္ေသးဘဲ မရပါဘူးဆိုတဲ့ စကားမ်ိဳး မေျပာနဲ႔။ မင္းကို ငါ နည္းေပးတာ အဂၤလိပ္စာအုပ္ကို ဖတ္ၿပီး ကိုယ္တိုင္ လုပ္မၾကည့္ဘဲ ေပးတာ မဟုတ္ဘူး။ ငါ ကိုယ္တိုင္ စမ္းၾကည့္ၿပီးၿပီ။ အေတာ့္ကို ထူးျခားတယ္။ ဒီ မေနာမယ ပန္ကာေလးက မင္းဘ၀ကို အျမစ္ကေန ေျပာင္းျပန္လွန္ၿပီး ေျပာင္းလဲ ပစ္လိုက္မယ္ေဟ့။ ဒါနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ငါ စာအုပ္ တစ္အုပ္ ေရးေနတယ္ဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ေျပာလိုက္လွ်င္ ေမာင္ေမာင္ျမင့္ေအးက...
ဆရာႀကီးက ဒီေလာက္ အာမခံေနမွေတာ့ စမ္းၾကည့္ရတာေပါ့ ဆရာႀကီးရယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကိုေျပာတဲ့ ဒီ အေၾကာင္းအရာေလးကို ၀ါသနာပါတဲ့လူေတြ စမ္းၾကည့္ႏိုင္ေအာင္ ေရာင္ျပန္ မဂၢဇင္းထဲမွာ ထည့္လိုက္မယ္။ဟု ဆိုကာ ကြ်ႏ္ုပ္အား ၿပံဳးျပ၍ ထြက္သြားေလ၏။
ေမာင္ေမာင္ျမင့္ေအး၏ အၿပံဳးသည္ ေမာ္ေတာ္ကား ရတာ မရတာ အပထား။ မဂၢဇင္းအတြက္ေတာ့ ေဆာင္းပါး တစ္ပုဒ္ေတာ့ ရၿပီဟူေသာ အဓိပၸာယ္မ်ား ပါ၀င္ေနသည္တကား။
မွတ္ခ်က္။........။၎ မေနာမယ ပန္ကာပံုေလးအား ကြ်ႏ္ုပ္တို႔၏ အဘမင္းသိခၤ တရားက်င့္ရာ အခန္းတြင္း၌ အၿမဲမျပတ္ ခ်ိပ္ဆြဲထားေၾကာင္းႏွင့္။
ယခု ကြ်ႏ္ုပ္ဘ၀၏ လိုအင္ဆႏၵမ်ားကို ျပည့္စံုေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုပ္ရာ၌ အဘေဒါက္တာမင္းသိခၤ အေမြေပး ထားခဲ့ေသာ မေနာမယ ပန္ကာက်င့္စဥ္ႏွင့္ပင္ အၿမဲမျပတ္ ကိစၥႀကီးငယ္ ႀကံဳတိုင္း ႀကိဳးစားအားထုပ္ေနပါေၾကာင္း ေစတနာေကာင္းျဖင့္.....................
ဟိန္းတင့္ေဇာ္
0 comments:
Post a Comment